Het eerste weekend van september was erg leuk: Zaterdag zwemmen, daarna uiteten met Rogier (ambassase) en zijn vrouw Nathalie en heerlijk keuvelen en uitbuiken op ons balkon. Zondag naar een evangelische gemeente geweest. Hier hebben we genoten van veel negrogospel en dans. Na de kerk hebben we bij Robbie en Lies (onze “engelen” hier in Suriname) wat gekletst en Saoto soep gegeten.
Ton is deze week met de Bill Gates stichting naar het binnenland. Maandag hebben we hem op het vliegtuig gezet. Dit vertrok ruim 2,5 uur later dan gepland en daardoor konden we goed kennismaken met de andere teamleden. Een van de teamleden Nathalie (zie boven) had een heuse step en stripboeken meegebracht voor de kids, echt geweldig.
Maandagavond hebben we een keer zeer on-Surinaams bij de Pizzahut gegeten. De kids hadden dit nog niet eerder gedaan en vonden het een leuke afwisseling. Bijna iedere dag gaan we ook naar de club Oase om te zwemmen. Tobias oefent daar zelf een beetje met zwemmen en dat lukt al aardig. De zwemlessen beginnen echter pas oktober. Hopelijk kan hij het een beetje in december dat scheelt in Nederland weer veel tripjes naar het zwembad.
Dinsdag zijn we met de autoverkoopster en haar dochters naar de Zoo geweest. Slangen, apen en meer maar wel heel bescheiden hier. Daarna hebben we bij haar gegeten en hebben de jongens daar gelogeerd. Surinamers zijn echt gastvrij, daar kunnen wij Hollanders wel wat van leren. Zij hebben ook een aapje dat bijna was ontsnapt. Met veel hilarisch gegil en hollen is hij gepakt. Een van haar dochters heeft bijna een miss verkiezing gewonnen. Wie o wie weet nog een leuke jongen voor haar (om te mailen en chatten) want ze wil uiteindelijk graag naar Nederland en met een Nederlander trouwen.
Woensdag was heerlijk rustig zo een dagje met maar twee kids en geen man.
De rest van de dagen zijn we veel gaan zwemmen en allerlei klusjes doen. In het zwembad treffen we ook steeds een ander gezin dat hier 3 jaar zal verblijven met twee kinderen in de leeftijd van Liedeke en Timon. Het is heel gezellig en vertrouwd zo met hen (Natalie en Hans met kinderen Pam en Gijs) op te trekken.
Het enige lastige is dat ik ‘s nachts soms wat bang ben (beroepsdeformatie?) zo alleen met de kids omdat het huis slecht beveiligd is en we ook geen hond hebben zoals bijna alle Surinamers hier. Gelukkig is de sociale controle in de straat wel redelijk. Onze creoolse overbuurvrouw (waarschijnlijk de a.s. juf van Tobias) is ook echt een schat.
Donderdag belde Ton per satelliettelefoon dat hij pas maandag terugkomt (typisch Surinaams?). Goed een paar dagen extra alleen komen we ook wel door.
Zaterdagavond zijn we naar een hindoestaanse verjaardag geweest van een nichtje van de huiseigenares. Dit was een waar feest met harde muziek en veel eten. Echt oergezellig. Liedeke is daar weer uitgenodigd voor een logeerpartij.We zien uit naar straks (maandag) als Ton weer terugkomt.
Heel soms missen we Nederland en onze familie en vrienden maar het lijkt nu nog net een vakantie en ik denk steeds we gaan zo weer terug. Helaas is het downloaden van foto’s erg lastig (duurt super lang) en nu is ook ons fototoestel kapot dus jullie zullen het moeten doen met onze stories.
NB Ton is net gezond en wel terug na 8 dagen - met twee dagen vertraging maar vol verhalen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten