De kinderen zijn lekker uitgeraasd in het speeldoolhof van de Pizzahut en hebben en passant een paar stukken Super Supreme doorgeslikt, maar dat leek bijzaak. Onderweg halen we in de mall het bestelde hoofdrekenboek op, onmisbaar volgens Liedekes juf om goed te leren rekenen. Tobias leggen we bij het gesprekje in bed uit dat hij morgen mag –nee : moet- uitslapen dat wil zeggen in bed blijven tot wij hem ophalen. Hij kijkt er bedremmeld bij. Jenskse ligt nog te zingen nog in bed. Vader Jacob. Vader Jacob.
Buiten op het terras spijkert Liedeke Timon bij. Ze vindt dat hij breuken en procenten moet leren en legt hem dit uit met het voobeeld van taarten en stukjes ervan. Timon lijkt een vlotte en dankbare leerling. Marco Borsato klinkt lekker Hollands uit de nieuwe boxjes, de thee is klaar.
Vrijdagavond in Paramaribo, morgen zijn we 18 jaar getrouwd en gaan we er op uit, nu nog een verrassing voor Lydia, zie www.deplantagecommewijne.com. De kinderen per twee naar logeeradressen, de jongens naar een geweldig stel van de ambassade die een superveilig huis met hek en voltijdse bewaker en hond bewonen (en onze stripboeken- en literatuurdealer zijn geworden), de meisjes naar autoverkoopster Ghita met bij het huis hengelmogelijkheid en huisaap. Iedereen blij.
PS Inmiddels zijn we terug; de Plantage bracht wat de website beloofde, zon, zwembad, hutje en heel lekker eten en verder helemaal niets, precies wat we even nodig hadden. Timon mist nu al de hond waarmee hij tot onze verrassing wild ravotte (Tobias mist um minder), Liedeke heeft van oudere-meisjeskleding gekregen en Jenske is snoezig ingevlochten. Inderdaad: Iedereen blij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten