De familie (moeder en zus) zijn weer naar Nederland. Het is een aangename en ook leerzame tijd geweest de afgelopen 17 dagen. Vooraf zag ik wel wat op tegen het bezoek. Hoe zou dat verlopen met verschillende generaties onder een dak zo op elkaars lip ruim twee weken?
Op stap en moeder en zus heb ik toch wel weer veel bijgeleerd. Hier in Suriname is er veel respect voor ouderen, veel meer dan in Nederland. Dat heeft me wel aan het denken gezet: hoe ga ik eigenlijk om met mijn moeder, hoe is dat zo ontstaan en welk voorbeeld geef ik hiermee door? Gedragsverandering is moeilijk en begin bij mij altijd met zelfreflectie maar de eerste stappen hierin zijn gezet. Daardoor kan ik met voldoening terugkijken.
In de gastcolumn is veel te lezen over de diverse activiteiten die we hebben ondernomen dus daarover wijd ik nu niet verder uit.
Inmiddels ben ik binnen de politie een project gestart voor de forensische opsporing. Samen met de commisaris van politie die verantwoordelijk is voor deze unit stel ik een meerjarenbeleid op en een planning. In de loop van de jaren zijn er diverse adviezen hierover gegeven, maar deze zijn niet altijd concreet genoeg geweest en in een samenhangend lange termijn visie geplaatst. We maken dit plan samen met andere betrokkenen. Ik merk dat dit echt bij me past en ik hier veel voldoening uit haal (langzaam leer ik mezelf zo ook weer een beetje beter kennen). Ik voel me in dit traject dan ook als een vis in het water. Het is ook heel leuk om zo een kijkje in de keuken te mogen nemen en allerlei mensen te ontmoeten en spreken. Ik hoop dat er is uit komt wat nu echt wel resultaat zal opleveren, want daar gaat het tenslotte om.
Lydia
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten