Een tweede reis met het malariateam bracht me naar de Surinaams-Fransguyanese grens. Vanuit Stoelmanseiland – Stoelie, iets ten oosten van Drietabbetje en ten zuiden van Langetabbetje (het bestaat echt!) trok ik met drie andere projectvrijwilligers en zo’n 12 lokaal geworven interviewers in een grote korjaal vijf dagen de rivieren af langs gehuchten en dorpen. Suriname blijkt het internationaal gezien heel erg goed te den met malariabestrijding, de ziekmeldingen blijven sterk dalen sinds 2005 het project begon. Sommigen spreken zelfs van de kans op uitroeiing van de malariadragende muskiet, maar vanuit mijn waarneming is dat een illusie.
De vorig jaar uitgedeelde ca 50.000 klamboes zijn niet nu al niet meer optimaal in gebruik. Een deel van de bewoners heeft er geen gekregen, bijvoorbeeld omdat men destijds in Guyana werkte – heel gebruikelijk- of een tijdje bij kinderen of voor het ziekenhuis of een hossel in Paramaribo of elders verbleef. Anderen die er wel een kregen zijn nu in de stad maar delen de klamboe niet. Er zijn inmiddels heel wat klamboes gescheurd, misschien wel omdat ermee is gevist of gewoon door een ongelukje. Veel anderen zijn zo vaak gewassen (bijna geheel onnodig L) dat de gifstof is uitgewerkt, reden waarom wij ter plekke steeds aanboden opnieuw te impregneren met meegebrachte dresi. Velen deden dit gelukkig. Weer veel anderen gebruiken de klamboe niet omdat dit ’s nachts ‘te warm’ is. En dat is eigenlijk wel zo in een hutje zo groot als onze fietsenschuur waar doorgaans zonder ventilatie 2-6 mensen slapen. En tot slot, veel nieuwgeboren kinderen liggen onder de hangmat tot ze niet meer gezoogd worden en daarna is er geen voor hen net beschikbaar. Maar het vaakst blijken mensen geen klamboe te gebruiken ‘omdat er geen malaria meer is, toch ‘?
Actieve distributie en vervanging van klamboes en herimpregneren en voorlichten en muskieten vangen en zonodig hele dorpen bloed prikken en van medicijnen voorzien en met insectide spuiten –de huidige goed werkende strategie- blijft dus nog lang nodig. Maar wie betaalt die ca 1-2 miljoen euro per jaar de komende jaren nu het zo goed gaat?? Toch nog goed nieuws. Dankzij de malariadragende muskiet had ik weer ene hele mooie tijd met prachtige ontmoetingen in de dorpen, vaartochten en zwempartijen tussendoor. Dus ieder nadeel …
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten